ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΜΑΣ

*Πηγή Βιβλιογραφίας: "Κέντρο Οικουμενικού Ελληνισμού"

Η Νίκη και η Γεωργία Καυκαλιά, γεννήθηκαν στον Αγρό, χωριό της Επαρχίας Λεμεσού, από όπου είναι οι ρίζες της οικογένειάς τους. Έχουν αναλάβει από κοινού την οικογενειακή επιχείρηση αλλαντοποιίας “ΚΑΥΚΑΛΙΑ”, η οποία από το 1978 παρασκευάζει παραδοσιακά καπνιστά και κρασάτα αλλαντικά με τον πατροπαράδοτο τρόπο. Η βιοτεχνία στεγάζεται στο χωριό Αγρός.  

Ο προπάππους των βιογραφούμενων, από την πλευρά του πατέρα τους, ονομαζόταν Νικόλαος Καυκαλιάς. Είχε τρία αδέρφια, τον Στυλή, την Ελένη και την Κατερίνα. Γεννήθηκε στον Αγρό Λεμεσού. Νυμφεύτηκε την Παναγιώτα Πρωτοπαπά και απέκτησαν έξι παιδιά, τον Μιλτιάδη, την Καλλισθένη, τη Μαρούλα, τον Λάμπρο, την Ευρυδίκη και τη Χλόη. Η Παναγιώτα Πρωτοπαπά είχε έξι αδέρφια, τη Λαμπιδόνα, τη Χριστίνα, τον Γιωρκή, τον Σταύρο, τον Νικόλαο και τον Κουλουμπρή.

Ο προπάππους των βιογραφούμενων, από την πλευρά της μητέρα τους, ονομαζόταν Κλεάνθης Κλήρου και είχε γεννηθεί στον Αγρό Λεμεσού. Είχε τρία αδέρφια, τον Χαράλαμπο, τη Μαριού και τον παπά Χριστόδουλο. Είχε δικά του κτήματα, περιβόλια και αμπέλια. Έφτιαχναν μάλιστα κρασί οι ίδιοι και το πουλούσαν, πηγαίνοντάς το με τον ασκό πάνω στα γαϊδούρια στη Λευκωσία και στα περίχωρα. Νυμφεύτηκε την Ελένη και απέκτησαν επτά παιδιά, τον Νικόδημο, τον Σάββα, την Αντιγόνη, τον Κυριάκο, την Παναγιώτα, την Ερασμία και τον Δήμο. Ήταν άνθρωπος πολύ επιβλητικός, εργατικός και δραστήριος, ψηλός στο ανάστημα, πολύ γρήγορος και ευκίνητος. Ήταν καλοσυνάτος και καλόκαρδος, αγαπητός πολύ σε όλο το χωριό. Απεβίωσε σε ηλικία 85 ετών.

Η προγιαγιά Ελένη γεννήθηκε στον Αγρό. Είχε πέντε αδέρφια, τον Αναστάση, τη Μυροφόρα, τη Μαγδαληνή, τον Γιάννη και τη Μαρία. Ήταν άνθρωπος καλοσυνάτος και δεν έλεγε άσχημη κουβέντα για κανέναν. Ήταν φιλότιμη, φιλόξενη και πολύ αγαπητή. Απεβίωσε σε ηλικία 97 ετών.

Ο παππούς των βιογραφούμενων, από την πλευρά του πατέρα τους, ονομαζόταν Μιλτιάδης Καυκαλιάς και γεννήθηκε το 1916 στον Αγρό, όπου τελείωσε το Δημοτικό σχολείο. Από μικρή ηλικία ασχολήθηκε με τις γεωργικές εργασίες, αλλά και με το εμπόριο. Πήγαινε με το λεωφορείο στις πόλεις, κυρίως, στον Τράχωνα και πουλούσε τα προϊόντα τους, αλλά χρησιμοποιούσε και το ποδήλατο για τη διακίνηση των προϊόντων. Επίσης, στη Δημοτική Αγορά του Αγρού είχε μανάβικο που πουλούσε φρούτα και λαχανικά. Νυμφεύτηκε την Αντιγόνη Κλήρου και απέκτησαν τρία παιδιά, τη Μαρούλα, η οποία μετανάστευσε στην Αμερική το 1965, τον Χρυσόστομο, πατέρα των βιογραφούμενων και την Ελένη. Ο παππούς Μιλτιάδης ήταν άνθρωπος δραστήριος και δυναμικός, αυστηρός μεν με τα παιδιά του, αλλά πολύ τρυφερός με τα εγγόνια του. Ήταν, επίσης, εμπορικό πνεύμα. Τον Μάιο που έβγαιναν στον Αγρό τα ξακουστά άγρια τριαντάφυλλα (ρόζα ή δαμασκηνή) εργαζόταν στην απόσταξη των τριαντάφυλλων για την παραγωγή του φημισμένου ροδοστάγματος του Αγρού. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Αγρός είναι το μόνο χωριό που ασχολείται συστηματικά με την καλλιέργεια της τριανταφυλλιάς, εκτός από την αλλαντοποιία, στην οποία, επίσης, το χωριό είναι φημισμένο. Ο Μιλτιάδης ήταν άνθρωπος φιλόξενος και αγαπητός, είχε πολύ καλές σχέσεις με όλους και με τη νεολαία του χωριού. Τον αποκαλούσαν Μιρτή (χαϊδευτικό του Μιλτιάδη).

Η γιαγιά Αντιγόνη Κλήρου γεννήθηκε κι εκείνη στον Αγρό το 1914. Ήταν άτομο εξαιρετικά αγαπητό και φιλότιμο, την εκτιμούσαν και τη σέβονταν όλοι στο χωριό. Εργάστηκε πολύ σκληρά στα χωράφια αλλά και στο σπίτι, ανατρέφοντας τα παιδιά της με αφοσίωση, στοργή, αγάπη και τρυφερότητα. Απεβίωσε σε ηλικία 85 ετών.

Ο παππούς των βιογραφούμενων, από την πλευρά της μητέρα τους, ονομαζόταν Ιάσωνας Σπύρου και είχε γεννηθεί στον Αγρό. Είχε επτά αδέρφια, τον Γιάννη, τον Στέλιο, τον Φοίβο, τη Δήμητρα, τη Μαρία και την Ελένη. Ήταν κτίστης στο επάγγελμα. Νυμφεύτηκε τη Μαρούλα Κωστή Δυμιώτη και απέκτησαν οκτώ παιδιά, τον Κώστα, την Ελπίδα, μητέρα των βιογραφούμενων, τον Σάββα, τον Νίκο, τον Ελευθέριο, τον Λουκά, τη Λουκία και τον Κυριάκο. Ο παππούς Ιάσωνας ήταν δραστήριος και εργατικός άνθρωπος. Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 75 ετών.

Η γιαγιά Μαρούλα είχε έναν αδερφό, τον Στέλιο. Ήταν καλοσυνάτη, εργατική, πολύ καλή νοικοκυρά και μεγάλωσε τα παιδιά της με αγάπη και στοργή. Την αγαπούσαν όλοι, γιατί ήταν φιλότιμη και πολύ φιλόξενη. Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 84 ετών.   

Ο πατέρας των βιογραφούμενων, Χρυσόστομος Καυκαλιάς, γεννήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 1946 στον Αγρό. Τελείωσε τη βασική και μέση εκπαίδευση στον Αγρό, ενώ αποφοίτησε από το Εμπορικό Γυμνάσιο Αγρού. Εργαζόταν ως γραμματέας στο Κοινοτικό Συμβούλιο του Αγρού για τριάντα οκτώ (38) χρόνια. Παράλληλα με τη δουλειά του ξεκίνησε, με την παρότρυνση του θείου του, Νικόδημου Κλεάνθους, που ασχολιόταν ερασιτεχνικά με την αλλαντοποιία αλλά πουλούσε κιόλας, να ασχολείται και εκείνος με αυτό το αντικείμενο. Ο θείος του τού έδειξε την τέχνη της αλλαντοποιίας και ενώ ο ίδιος σταμάτησε λόγω ηλικίας να ασχολείται, παρότρυνε τον ανιψιό του να συνεχίσει την παράδοση, γιατί πίστευε πως η δουλειά αυτή θα ήταν πολύ επικερδής. Έτσι, ξεκίνησε σιγά σιγά να παρασκευάζει στο σπίτι του λουκάνικα και χοιρομέρια, λούντζες και μπέικον. Στη συνέχεια, με τη σημαντική βοήθεια της συζύγου του Ελπίδας, η οποία είχε αναλάβει το κύριο μέρος της δουλειάς, έφτιαχναν τσαμαρέλλα, παστουρμά και ζαλατίνα (πηχτή). Τα χοιρομέρια τα παρασκεύαζε αποκλειστικά ο ίδιος. Σιγά σιγά αυξήθηκε η δουλειά και άρχισαν να δίνουν τα προϊόντα τους και σε υπεραγορές λόγω της καλής ποιότητας, αλλά και της αυξημένης ζήτησης του κόσμου σε γνήσια παραδοσιακά προϊόντα. Το 1996 κτίστηκε νέα μονάδα αλλαντοποιίας στην περιοχή του Αγρού. Παράλληλα με την αλλαντοποιία, επειδή για την παρασκευή των προϊόντων χρησιμοποιούσαν και κρασί, το οποίο παρήγαν οι ίδιοι, δημιούργησαν και κατάλληλη υποδομή για την παραγωγή κρασιών, ενώ συγχρόνως το διέθεταν και στην αγορά. Αρχικά, όταν ξεκίνησαν, χρησιμοποιούσαν πιθάρια και μετά πλαστικά δοχεία, ενώ στη συνέχεια μεγάλα ντεπόζιτα από ανοξείδωτο ατσάλι (stainless steel). Σήμερα, η οικογενειακή επιχείρηση της αλλαντοποιίας έχει δυναμικό δέκα (10) ατόμων και επεξεργάζεται πάνω από εβδομήντα (70) τόνους κρέατος και παράγει πάνω από τριάντα (30) τόνους κρασί.

O Χρυσόστομος νυμφεύτηκε την Ελπίδα Ιάσωνος και απέκτησαν δύο κόρες, τις βιογραφούμενες Νίκη και Γεωργία. Ο Χρυσόστομος είναι άνθρωπος εξαιρετικά δραστήριος και δυναμικός, δημιουργικός και πάρα πολύ εργατικός, γενναιόδωρος και δοτικός όχι μόνο με τα παιδιά του, αλλά και με όλο τον κόσμο. Είναι, επίσης, εξαιρετικά κοινωνικός και πάρα πολύ αγαπητός στον κοινωνικό του περίγυρο. Τον αποκαλούσαν ”Δήμαρχο”, γιατί είναι πολύ κοινωνικός και αγαπητός στον κόσμο, κυρίως, όμως, γιατί όλα τα χρόνια που ήταν στο Κοινοτικό Συμβούλιο, αυτός συντόνιζε και οργάνωνε τα πάντα, φροντίζοντας πάντα για το κοινό συμφέρον του χωριού και των συγχωριανών του, χωρίς ποτέ να σκέφτεται τον εαυτό του, αφιερώνοντας πάρα πολύ χρόνο εκτός της δουλειάς του και χωρίς να πληρώνεται γι’ αυτό. Πρόσφερε, μάλιστα, εθελοντική εργασία ως οδηγός ασθενοφόρου στο χωριό για πολλά χρόνια. Στη σχέση του με τα παιδιά του ήταν και είναι άτομο δημοκρατικό, αφήνοντάς τα να κάνουν τις επιλογές τους και στηρίζοντάς τα πάντα σε ό,τι αποφάσιζαν, ενώ παράλληλα τα συμβούλευε με τις γνώσεις και την εμπειρία του και τα βοηθούσε. Ακόμα και σήμερα στηρίζει και βοηθάει τις κόρες του στη δημιουργική τους επιχείρηση και νιώθει πολύ περήφανος που οι κόποι και οι προσπάθειες μιας ζωής βρήκαν μια δημιουργική και επικερδή συνέχεια μέσα από την πορεία των παιδιών του.

Η μητέρα των βιογραφούμενων, Ελπίδα Ιάσωνος, γεννήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 1948 στον Αγρό. Τελείωσε το Δημοτικό στον Αγρό και αν και καλή μαθήτρια, αναγκάστηκε να μη συνεχίσει το σχολείο, λόγω του ότι βοηθούσε την πολύτεκνη οικογένειά της και δούλευε και στα χωράφια. Μετά τον γάμο της προσέφερε σημαντική βοήθεια στη δημιουργία της οικογενειακής επιχείρησης, αναλαμβάνοντας ένα μεγάλο μέρος της παρασκευής των αλλαντικών προϊόντων. Αλλά και αργότερα με τη δημιουργία της μονάδας στήριξε και βοήθησε πολύ την επιχείρηση και στη συσκευασία και στη διανομή. Παράλληλα, έχοντας δύο μικρά παιδιά αλλά και το σπίτι, εργαζόταν πολλές ώρες για να μπορέσει να ανταπεξέλθει σε όλες τις ευθύνες που είχε αναλάβει. Ήταν άτομο τρομερά δραστήριο, δυναμικό και εξαιρετικά εργατικό. Ήταν εξαιρετικά φιλόξενη και φιλότιμη, γενναιόδωρη και δοτική, τρομερά επικοινωνιακή και αγαπούσε όλο τον κόσμο. Ως μάνα μεγάλωσε τα παιδιά της με ήθος και αξίες και αφοσιώθηκε στην ανατροφή τους με αγάπη, στοργή και διαρκή φροντίδα. Αν και οι σπουδές της περιορίζονταν στη βασική εκπαίδευση, η γνώση και οι εμπειρίες της πάνω στη δουλειά είναι πολύ σημαντικές.

Η βιογραφούμενη, Νίκη Καυκαλιά, γεννήθηκε το 1977 στον Αγρό και εκεί τελείωσε τη βασική και μέση εκπαίδευση. Κατόπιν, σπούδασε Τεχνολογία Τροφίμων στη Θεσσαλονίκη. Από πολύ μικρή βοηθούσε τους γονείς της στην οικογενειακή επιχείρηση, μαθαίνοντας την τέχνη της αλλαντοποιίας, από την ηλικία των 8 χρόνων. Αμέσως μετά τις σπουδές μπήκε ενεργά στην επιχείρηση, αναλαμβάνοντας τον τομέα της παραγωγής και τα συστήματα ασφάλειας και ποιότητας των τροφίμων. Όταν μπήκε στην επιχείρηση, μαζί με την αδερφή της Γεωργία, άρχισαν τον εκσυγχρονισμό της εταιρείας, εξοπλίζοντάς την με νέες τεχνολογίες και τεχνογνωσία, ενώ παράλληλα αύξησαν και την ποσότητα στην παραγωγή και το πελατολόγιο. Οργάνωσαν την παραγωγή και αναβάθμισαν την ποιότητα των προϊόντων τους. Ανακαίνισαν το κατάστημα που ήδη υπήρχε από το 2004, αγοράζοντας και το διπλανό κτίριο, με αποτέλεσμα να επεκταθεί ο χώρος, αλλά και να αυξηθεί και να οργανωθεί ο χώρος της παραγωγής βάσει των Ευρωπαϊκών προδιαγραφών. Η πώληση προς τις υπεραγορές υπήρξε κλιμακούμενη με τη δημιουργία του δεύτερου εργαστηρίου και συνεχίστηκε η αύξηση της παραγωγής με την αναβάθμιση του πρώτου εργαστηρίου. Η άριστη ποιότητα, ο παραδοσιακός τρόπος παρασκευής των προϊόντων σε συνδυασμό με τον σύγχρονο εξοπλισμό, τις αυστηρές συνθήκες υγιεινής, τα φρέσκα πάντα κρέατα, που χρησιμοποιούνται σύμφωνα με τις πιστοποιημένες Ευρωπαϊκές προδιαγραφές, έχουν καταστήσει τα αλλαντικά τους περιζήτητα σε όλη την Κύπρο. Με τη συμμετοχή τους οι δύο αδερφές σε διάφορες εκθέσεις τόσο της Κύπρου, όσο και του εξωτερικού προωθούν τα προϊόντα τους για να τα γνωρίσει ο κόσμος, επισημαίνοντας τον παραδοσιακό τρόπο παρασκευής τους. Σε εκθέσεις του εξωτερικού που συμμετέχουν στόχος τους είναι, αρχικά, η προβολή των προϊόντων τους και έπειτα η ανεύρεση νέων πελατών, συνεργατών. Αξίζει δε να σημειωθεί ότι εκείνο που αυξάνει τη ζήτηση των προϊόντων τους είναι η διαφήμιση από στόμα σε στόμα της ποιότητας και του παραδοσιακού τρόπου παρασκευής, η συνέχιση της παράδοσης από γενιά σε γενιά, που κάνουν τα αλλαντικά ”ΚΑΥΚΑΛΙΑΣ” περιζήτητα σε όλη την Κύπρο. Από το 2004 έχουν γίνει ενέργειες για την εγγραφή των προϊόντων τους ως ΠΓΕ (Προϊόντα Γεωγραφικής Ένδειξης).

Η Νίκη είναι παντρεμένη με τον Νάκη Κυπριανού, ο οποίος έχει καταγωγή από τον Αγρό, αλλά είναι γεννημένος και μεγαλωμένος στη Λευκωσία και εργάζεται στο ΣΤΑΚ. Έχουν αποκτήσει τρία παιδιά, τον Κυπριανό το 2008, τον Μιλτιάδη το 2009 και την Ελπίδα το 2015.

Η αδερφή της και έτερη βιογραφούμενη, Γεωργία Καυκαλιά, γεννήθηκε στον Αγρό το 1979, όπου τελείωσε τη βασική και μέση εκπαίδευση. Σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Cyprus College (Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου) στη Λευκωσία. Ανέλαβε, κυρίως, τον οικονομικό τομέα της επιχείρησης και των πωλήσεων. Είναι παντρεμένη με τον Φίλιππο Μαγιά, γεννημένο στη Λευκωσία, που δραστηριοποιείται και αυτός στην επιχείρηση. Έχουν αποκτήσει τρία παιδιά, τον Γιώργο το 2003, τον Χρυσόστομο το 2006 και τον Κωνσταντίνο το 2009, ενώ σε λίγες μέρες περιμένουν τη γέννηση και του τέταρτου παιδιού τους, που είναι κοριτσάκι.

Και οι δύο αδερφές συμμετέχουν ενεργά στο Συμβούλιο Κοινοτικής Ευημερίας (ΣΚΕ) του Αγρού, αλλά και σε κάθε σύνδεσμο που έχει να κάνει με το χωριό, τα σχολεία και τα παιδιά, όπως ακριβώς έκανε όλα αυτά τα χρόνια και ο πατέρας τους εθελοντικά, ο οποίος υπήρξε πρότυπο στη ζωή τους. Αξίζει να αναφερθεί ακόμη ότι η Γεωργία είναι η πρώτη γυναίκα που συμμετείχε στη ΣΠΕ (Συνεργατική Πιστωτική Εταιρεία), ενώ η Νίκη είναι η πρώτη γυναίκα Κοινοτική Σύμβουλος που συμμετέχει στο Κοινοτικό Συμβούλιο του χωριού. Η Νίκη είναι, επίσης, Γραμματέας στην Ένωση Παραγωγών Παραδοσιακών Αλλαντικών Πιτσιλιάς και ασχολείται με την εγγραφή των προϊόντων ως ΠΓΕ, την ανάδειξη των προϊόντων και της περιοχής.